Mojimy rukamy ty tak czasto małjujesz minor,
Mojimy dumkamy ty tak nahło mowczysz słowa,
Mojimy pisnjamy ty darujesz sobi łjubow,
I obraz twij w dzerkali schożyj, niby ja.

I koły zranku sonce obłyzuje wikno
Błahajesz widdatysja jomu w ostannij raz.
Skaży meni, w kotrij posypłet'sja domino
I skilky zahadano switła dlja nas.

Pryspiw:
Meni tebe mało, i wse ce tak dywno.
Ja dywłjusja w oczi dzerkalnij łjudyni.
Meni tebe mało, napytysja choczu.
Łjudyna iz dzerkała zakochana w osiń.

Zełeni-zełeni krapli dywljat'sja w mij bik,
Mowczat' w moju storonu i łowljat' mij takt.
Taki neprykajani, jak misjac' na zori,
Ta j dali neskoreni, w kożen nowyj akt.

Pryspiw (2)