Nebo w ram’ji chmaryn,
Szcze nedowho – i powid'...
Doszcz ide, mow na spowid'
Do nyzynnych chramyn.
Jim, zemnym, a ne wysznim,
Jak pokutnyj monach,
Spowidajet'sja w hrisznim,
U dumkach i diłach.

Czy pomerkły whori
Wsi bożnyci j kioty,
Czy wseswitni wahoty
Tam zmeły wiwtari –
Ta rozczachnuto bramy,
I nebesna woda
U smyrenni hubamy
Do zemli prypada.

Łłje za nas, nedorik,
Łłje za mene j za tebe...
To ne szlimo ż do neba
Pokajań i suplik.
Baczysz, nebo nużdenne,
U wereti-imli...
Wse pro tebe, pro mene
Doszcz naszepcze zemli.