Ja baczu zełeń traw, kwit sered nych –
Wse ce Boh daw dlja nas usich.
I ja każu sam sobi:
"Jakyj prekrasnyj cej swit".

Ja baczu neba syń, łehkist' chmarok,
Anhels'kyj promiń w myhtinni zirok
I ja każu sam sobi:
"Jakyj prekrasnyj cej swit".

Pryspiw:
I switło iz wesełky, szczo hraje w nebesach,
Rozkwitczujet'sja Bohom u kożnomu iz nas.
Win cwite popry wse na obłyczczjach usich,
Myryt' usich nas, łjubyt' nas wsich.

Ja czuju płacz ditej, wony zrostut',
Slozy z oczej swojim ditjam zitrut'.
I ja każu sam sobi:
"Jakyj prekrasnyj cej swit".