Buw litnij czas, soncja czutok,
I litnij doszcz stupaw za krokom krok,
Ta raptom tam za doszczem wdałyni
Ja pobaczyw, ja pobaczyw jiji.
I chotiw pidijty, ałe de tam,
Nu, bo serce moje, czuju – bam, bam, bam,
Ałe toho, podumaw sobi, szkoda,
Ty ne znajesz, ty ne znajesz, ty ne znajesz, aha!

Pryspiw:
I tilky s'omyj deń swoje podaw nam kryło,
A ja każu tobi: "Meni ty ne wse odno!",
Tomu teper my wdwoch załyszymos' wicz-na-wicz
I tilky s'omyj deń, i tilky s'oma nicz.

Je, je mabut' dolja taka,
Bo pływe wże miż namy naszych sliw rika.
Toż teper ja b chotiw tebe zustrity ne raz
I widczuty, o-o, twoho tiła romans.
A zaraz po radio j TV,
Ja howorju pro tebe, i spiwaju tobi.
Chocz możływo, poky szczo toho sama
Ty ne znajesz, ty ne znajesz, ty ne znajesz, aha!

Pryspiw

Tu małeńku istoriju meni ne zabuty,
Bo dalsze buło wse, jak i maje buty.