Jakszczo ty koły-nebud' pryjdesz sjudy,
I pobaczysz slozy na oczach mojich –
Ce wernułos' szczastja, wirju nazawżdy,
Sonce promiń stełyt' nam do nih.

Pryspiw:
Jakszczo choczesz, w hołubij dołyni,
Pobuduju zamok z kwitiw ja.
Budut' zori zawżdy twojimy,
Ty pryjdesz kołys', łjubow moja.

Ne podumaj, szczo bez tebe ja ne prożywu,
Z inszoju ja możu szczastja też znajty.
Prosto tych oczej błakytnu dałynu,
Ne zabuty, ne pokynuty.

Pryspiw

Może ne znajdu tebe nide-nide,
Rozkydaju kwity nawkruhy.
I po kwitach, znaju, werneszsja, pryjdesz,
Budem znowu razom ja i ty.

Pryspiw