Jak nestrymno prorosta
Swjata najiwna prostota.
Jiji ne sijut' – tilky topczut',
I ne hołubljat', tilky kosjat'.
Wona ż, pohljań, ne m’jate kłoczczja,
A łeza żyławi pidnosyt'.
I każe wsim: "Mene ne wbyty.
Aby zemlja, ja budu żyty".