Pohasły kostryszcza stojanok,
U zemłju piszły płemena.
Zabrały w chołodni kurhany
Sokyry, meczi j pys'mena.
St'mjaniły brasłety i hrebni,
Rozpałys' namysta razky,
Szczo jich odjahały drewni
Smahljawi juni żinky.
I kełychy sribni i czaszy,
Szczo jszły po kruhu kołys',
Pokryłysja porochom czasu
I chołodom tlinu wzjałys'.
Ta może, meni zdałosja –
A czas ne wse peremih.
Na czaszach tepło zberehłosja
Tych wust, szczo torkałysja jich.
I w puta tjażky kłynopysni
Zakowana z dawnich – dawen.
W stepu ożywaje pisnja
Dawno zanimiłych płemen.