Chytnułasja w tumani dałecziń
Slidy, szczo pered namy, stały pyłom
Tut ne buło nikoho – tilky tiń
Dorohu nam imłoju zastupyła.

My tam, de naszi zabłukały poczuttja,
Nemowby rozbywajut' pawutynnja,
Nikoły ne zakinczyt'sja żyttja,
Nikoły ne obirwet'sja terpinnja.

Pryspiw:
My jdemo – i serce prawdoju horyt',
My jdemo – poperedu wohoń,
My jdemo – i ni pro szczo ne howorym,
My jdemo, my wse odno jdemo!

Kołyska tam, hojdajuczys', skrypyt'
I spohady u nebuttja styraje
Stychaje witer, nemowljatko spyt'
Wże worottja nazad dlja nas nemaje.

Pryspiw (3)