Jak nemaje krył, ne piznajesz neba
Jak ne majesz woli, to ce ne żyttja
Jak ne maje sliz, płakaty ne treba
Czujesz barabannyj drib, to naszi sercja
Rozwedy bahattja na hori u lisi
Nicz pryjde neczutno, pryjde ne sama
Ty z wowkamy razom zaspiwajesz pisnju
Wona stane switłom, spałachnut' słowa

Pryspiw:
Nicz u horach tam, de nebo
Switjat' zori, witer spyt'
Widszukajesz tam sebe dlja sebe
Zrozumijesz czomu dusza bołyt'

Na ziw’jałe łystja ty rozstełysz smutok
Zli dumky jak rybu wypustysz w strumok
Zapytajesz prawdy u staroho duba
W switłe newidome zrobysz perszyj krok
Potim nas zhadajesz, my z toboju wsjudy
I pryjemnyj spohad promajne jak ptach
Łis tebe schowaje, ty sebe zabudesz
Tilky nicz ta zori u twojich oczach

Pryspiw