Yak nemaye kryl, ne piznayesh neba
Yak ne mayesh voli, to ce ne zyttya
Yak ne maye sliz, plakaty ne treba
Chuyesh barabannyi drib, to nashi sercya
Rozvedy bahattya na hori u lisi
Nich pryide nechutno, pryide ne sama
Ty z vovkamy razom zaspivayesh pisnyu
Vona stane svitlom, spalachnut' slova

Pryspiv:
Nich u horach tam, de nebo
Svityat' zori, viter spyt'
Vidshukayesh tam sebe dlya sebe
Zrozumiyesh chomu dusha bolyt'

Na ziv’yale lystya ty rozstelysh smutok
Zli dumky yak rybu vypustysh v strumok
Zapytayesh pravdy u staroho duba
V svitle nevidome zrobysh pershyi krok
Potim nas zhadayesh, my z toboyu vsyudy
I pryyemnyi spohad promayne yak ptach
Lis tebe schovaye, ty sebe zabudesh
Tilky nich ta zori u tvoyich ochach

Pryspiv