Switło jakoho nema
Daj meni syły dijty
Deń wże wtraczaje prawa
Maju u nicz uwijty
Sered bajdużych oczej
Ta nepotribnych dumok
Jak ne zhubyty sebe
Jak połamaty zamok

Pryspiw:
Wyrwatysja z siroho buttja
Maty tilky witer i dym
W nebi zowsim insze żyttja
Triszeczky b pożyty nym

Wstaty i znowu ity
W poszukach nowych idej
Ti, szczo ne majut' mety
Zasudżujut' inszych łjudej
Maju łysze swoji sny
Znaju de sonce wstaje
W kraj do nowoji wesny
Mrija mene widnese

Pryspiw