Des' u pusteli sywyj witer wije.
Win łetyt' na kryłach odnijeji mriji,
Win prynosyt' żyttja u piszczani polja.

Des' u pusteli czuty duch miraża.
Joho wyhljad bahrjanyj wsim zahojuje rany,
Joho tiło chołodne wsich łjudej zneważa.

Pryspiw:
Ja wdjahnu czornu masku.
Ja wytru pit z czoła.
Pidu u piszczanu kazku.
Proneset'sja w nij moja tiń, mow striła.

Des' u pusteli oseływsja miraż.
Win rozkazuje wsim pro chołodnych hir krjaż.
Ot i witer prylih, witer słuchaje wsich.

Pryspiw:
Ja, prywitawszy djuny,
Ja u mirażi znyk.
Ja werchy hordym konem
Załyszusja tut – pustelnyj kocziwnyk.