Dywna kazka i hordynja,
Tajemnycja i swjatynja.
Hołosy, szczo manjat' w sebe,
Na zemli, de pachne nebom.

Wid zachodu soncja do pojawy neba
My szukały prawdy i zemli dlja sebe.
My zajszły dałeko, de żyły łełeky,
De roztały snihy, osełyłysja my.

Pryspiw:
Tam, tam, tam – zabuta krajina.
Tam, tam, tam – nasza zemlja.

Zakopały zli sny, szczo ne dały zasnuty,
Chocz dawno uże spały.
Naszi mriji zabuti prokydałysja w sni.
My stworyły herojiw, stworyły pisni
I zhadały boji, szczob nażytys' chocz w sni.

Ałe sonce wże schodyt',
Krajina zabuta roztaje w joho wodach.
I wsi naszi heroji, wsi naszi pisni
Znowu stanut' zabuti i załyszat'sja w sni.

Pryspiw

Dywna kazka i hordynja,
Tajemnycja i swjatynja.

I ot znow my prychodym do krajiny wnoczi,
I krajina zabuta znow daje nam kłjuczi,
De panujut' łełeky
I zabutist' u sni.

Pryspiw