Maju deń, maju myt', maju wicznist' sobi na ostaczu.
Mała szczastja swoje, prominjała joho na bidu.
Hołubymy doszczamy sto raz nad toboju zapłaczu.
Hiacyntowym soncem sto raz nad toboju zijdu.

My z toboju taki bezboronni odne pered odnym.
Cja łjubow ne schoża na tajinstwo perszych pryczast'.
Kożen ranok buw niczczju. Kożna nicz buła peredodnem.
Kożen deń buw żahuczym czuttjam peredszczast'.

A teper... Szczo teper? Moje serce nawiky sterpne.
Na pożeżaji peczali ja pam'jat' swoju obpałju.
Jakby ty znaw, jak sołodko, nesterpno,
i jak spoczatku ja tebe łjubłju!