Nad mistom husy prospiwały tuhu
A witrowij rehocze z hołych dniw;
Łysz spomyn woli des' na drynbi hraje
I tycho tak, samotńo tak bez sliw.

I ja by-m ciłyj deń na drynbi hrała
Mełodiji iz weresniwych sniw;
Osinni kwity żdut' swoje neznane
Spokijno tak, samotńo tak bez sliw.

I ja by-m ciłyj deń na drymbi hrała
Otych piseń, szczo słuchała w haji;
Proszczalnyj tanec' krużyt' żowte łystja
Spokijno tak, samotńo tak bez sliw.