Nas tam nemaje, de choczet'sja buty,
Ta jak potrapym tudy,
To mymo woli ne możem zabuty
My swoji horody j sady.

Kulja zemna, jak firanka strokata,
W oczach rjabyt' wid krajin.
Harnych misteczok na nij je bahato,
Ta Stanisław je odyn!

Tam bilja Bystryci riky
Projszły moji szkilni roky,
Tam nas hanjały ciłym kłasom
U połe myty burjaky.

A my durni buły mali,
Nas ne tjahnuło do zemli,
My żyły w Afryci u mrijach,
Abo na ostrowi Bali.

Uwi sni my jiły manho
I papaji u Peru,
I kydały bumeranhy
U słoniw ta kenhuru.

Tam, de płem’ja mumba-jumba
Chodyt' majże holjaka
Karnawały, samba, rumba
I nemaje burjaka. (ost 2 rjadky – 2)

Ałe nabrydły banany ta kawa,
Ta ż choczet'sja, de jich nema,
Jichnja Zedandija jim ne cikawa,
Tjahne jich nasza zyma.

Jim tak ostohydła cukrowa trostyna,
Dżunhli ta żowti pisky,
Szczo mrija – dałeka dlja nych Ukrajina,
Delikates – burjaky.

W nych ciłyj ostriw Barbados
Takoż hanjały na kołchoz,
I ujawyty ne możływo,
Jak jim chotiłos' na moroz.

Taka harjacza w nych zemlja,
Taki harjaczi w nych polja,
Szczo pominjały b swoju speku
Wony na naszoho nulja.

Ce dlja nych werszyna mriji,
Szczo buwaje łysz u snach,
Des' pobłyzu Kołomyji
Pobuwat' na burjakach.

Pomisyty trochy hłynu
I pomerznut' do kistok,
Os' todi pro Ukrajinu
Ne buło by i dumok. (ost 2 rjadky – 2)

Bili i żowti, i czorniji łjudy,
I mrija u kożnoho je,
I chaj tam u jumbi jumbowe bude,
A meni chaj bude moje.

De by mene ne zakynuła dolja,
De by ne trapyw mij szljach,
Ja do swoho burjakowoho polja
Zawżdy wertaju w dumkach.

De bilja Bystryci riky
Wże dostyhajut' burjaky,
Czeka robota, a ne mriji
I ne porożni bałaczky.

Ni u Peru, ni w Banhładesz
Takoho polja ne znajdesz,
Tomu do mista Stanisława
Moja łjubow ne maje meż.

Bude sało w Ukrajini,
Bude cukor z burjaku,
A papaji j mandaryniw
Powno w kożnomu łotku.

A, jak dusza zachocze kawy,
Nam ne treba w Santa-Fe,
My sobi u Stanisławi
Des' posydym u kafe. (ost 2 rjadky – 2)