Ukrajino moja, ridna maty moja,
Chto ty je? Chto ty je? –
Ja pytaju pro te nawesni sołow’ja,
Ja zapytuju serce swoje.
Chto ty je? Chto ty je? –
Ja zapytuju serce swoje.

Meni każe Dnipro: Ukrajina – to ja!
A Karpaty wysoki zdalja
Wse szepoczut': u horach matusja twoja –
Newmyruszcza wkrajins'ka zemlja!
Szepczut' hory zdalja:
Newmyruszcza wkrajins'ka zemlja!

Wirju, znaju: u horach matusja żywe,
U Dniprows'kim potoci spiwa,
Jiji serce – to nebo wesny hrozowe,
Jiji duma – peczal switowa.
Jiji serce żywe,
Jiji duma – peczal switowa!

I zirky wdałyni – to Wkrajiny wohni,
To wse ty! To wse ty!
Struny kobzy zwenjat', Ukrajina w meni,
Niby rajdużni w nebi mosty!
To wse ty! To wse ty!
Niby rajdużni w nebi mosty!

Ukrajino moja, ridna maty moja,
Chto ty je? Chto ty je? –
Ja pytaju pro te nawesni sołow’ja,
Ja zapytuju serce swoje.
Chto ty je? Chto ty je? –
Ja zapytuju serce swoje.