Służyw kozak pry wijs'ku,
Maw rokiw dwadcjat' try.
Łjubyw kozak diwczynu
I z syrom pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Łjubyw kozak diwczynu
I z syrom pyrohy.

Iszow win raz po steżci
Iz lisu temnoho
I strinuw win diwczynu,
Szczo nesła pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
I strinuw win diwczynu,
Szczo nesła pyrohy.

Diwcza moje chorosze,
Czy znajesz moji sny,
Szczo ja tebe kochaju
I z syrom pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Szczo ja tebe kochaju
I z syrom pyrohy.

Diwczyna jak poczuła,
Kozac'ki mriji-sny –
Widrazu zaprosyła
Na swiżi pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Widrazu zaprosyła
Na swiżi pyrohy.

A jak wony diżdałys'
Szczasływoji pory –
Wona joho ciłuje
A win jist' pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Wona joho ciłuje
A win jist' pyrohy.

Ta raptom iz-za lisu
Wzjałysja worohy,
Kozak iz pereljaku
Schowawsja w bur’jany.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Kozak iz pereljaku
Schowawsja w bur’jany.

A to buły mysływci –
Nijaki worohy,
Wzjały sobi diwczynu
I z syrom pyrohy.

Pryspiw:
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Wzjały sobi diwczynu
I z syrom pyrohy.

Kozak hirko zapłakaw,
– O, łjuti worohy,
Wiz'mit' sobi diwczynu –
Widdajte pyrohy.

Pryspiw: (2)
Oj czuły, czuły, czuły,
Czy czuły, czuły wy,
Wiz'mit' sobi diwczynu –
Widdajte pyrohy.