Koły ty projdesz ponad barwamy switu,
Zmożesz Soncju zahljanuty w oczi, – oslipłenyj,
Ałe odczajdusznyj, –
Ty pytymesz syłu Zemli.
Czysta krow moja
Z oczej twojich prożene nawit' spohad kołyszńoho strachu.
I – ja... ożywu...
I todi – szepotitymu krapljamy niżnymy,
I todi – nahadaju witramy trywożnymy:

Pam’jataj mene! Pam’jataj mene!..

...Nebo mohutnje żarije, –
Zaswiczuje ranok na obriji!
Hołos perszoji ptaszky, –
Zirku ostannju ciłuje.

Powernysja łycem do Soncja,
Szczo promenem perszym smijet'sja!
Do witru wesnjanoho szału,
Szczo peremohu wistuje!

I todi u skeljastych skronjach,
Pulsuwatyme hrim nasołodoju,
Oderżyme wesnoju i syłoju, –
Swobodoju!

Powernysja łycem do Soncja...