Swit nadijnych ta wiczno pomytych maszyn,
Ozer błakytnych ta ozer metalik.
Zapachiw piccy ta sokiw-fresz,
Wybrytych tił ta wybryto-swiżych hazoniw.

Zahusła sloza iz kłenowoho sercja, –
Symwoł dobrobutu j sytoji smerti:
Sylikono-rożewo wsmichnet'sja tobi
Na perechresti, na perechresti.

...I wże ne trywożyt'sja siryj tuman
Bezhłuzdjam pro podwyh j nepewne bezsmertja.

...Opuszczeni płeczi zełenych dachiw...
Dałeki, oblizli od witru tremtjat'...

Ridni kołys', –
Zapłakani płeczi...

Strumeni sliz, obirwawsja podił,
Wołocze nytkamy czas.

(Czas za czasom, czas za czasom...)

Łysz w sutinkach tycho chrypitymesz:
"Zdrastuj, brate dałekyj, z doswidom biżencja!
Brate dałekyj, mij wicznyj wtikacz wid
Syńoho, biłoho, żowtoho neba!

Brate dałekyj, mij wicznyj wtikacz
Podali wid sebe, wid sebe, wid sebe..."