Koło naszoj bystroj wody pekna zahrada,
Prochodytsja po nij diwcza, sywy oczka ma.

Uberatsja na każdyj den, jak na nediłju,
Pysze łysty do myłoho każdu hodynu.

A win ji tak odpysuje, że win jej ne chce,
Że win sobi połjubuje diwcza szwarnisze.

Siła sobi za stołyczok, szaty wyszywat,
Myłyj chodyt popid wyhljad, ona umliwat.

Ne umliwaj draha duszo, możesz moja byc,
Jak zozulja na Nowyj rik try raz zakukat.

A yd że ty, fełecznyku, ydyj sobi precz,
Bo zozulja na Nowyj rik nyhda ne kukat!