Syntetyczni trawy prorostajut',
Paperowi kwity ne znykajut',
Zapaszne powitrja
Mertwych pokoliń.

Ty ne płacz, dytyno,
Sonce szcze żywe,
Namałjuj kartynu,
De wono wstaje.

Krok za krokom w stupni b’je zalizo,
Skljani widbłysky stały rosoju,
Szczo ż my załyszyły
Ditjam w pokolinnja...

Ty ne płacz, dytyno,
Sonce szcze żywe,
Namałjuj kartynu,
De wono wstaje.