Szcze wrunjat'sja hordi Sławutowi kruczi,
szcze synije riczky zburunena hład',
ta wże promynuw tebe ptachom łetjuczym
twij czas, twij ostannij. Poperedu – pad'.
Szcze sonce wysoke, szcze nebo hłyboke,
szcze serce zamało hrudej ne pirwe.
Urwałys', podałys' prekrasni moroky
i szczos' tebe kłycze, i szczos' tebe zwe.

Pryspiw:
Bo wże widsłonywsja bezokraj czużynnyj
I w żałoszczach nykne zełenyj rozmaj.
Proszczaj, Ukrajino, moja Ukrajino,
czuża Ukrajino, nawiky proszczaj.

Rozkryłeni wysi twoji pronesłysja,
poperedu prirwa. I oka ne mruż.
Ty baczysz rozchrestja dorohy? Mołysja,
bo szcze ty ne wojin i szcze ty ne muż.
Hudut' paropławy, rewut' parowozy,
i aeropłany wydowżujut' slid.
Czipljajsja za kruczu, jak teren kołjuczyj,
czipljajsja za nebo, jak jabłuni cwit.

Pryspiw