Oj, na krutij hori stojało dwa duba,
A popid horoju zełeneńkyj haj.
Ne płacz, ne żurys', moja łjuba
Ne płacz, ne rydaj.

Oj, łetiły z polja sokoły dodomu
A toj, szczo poranyw kryła u boju,
Ne zljakawsja ni doszczu, ni hromu
Ta j siw u haju.

Jak z-za toji hory chmary nałetiły
Ta jak rozihrałas' nicz horobyna
Pid tu pisnju, szczo wowky zawyły
Sokił zasynaw.

Nad krutoj horoju, de stojat' dwa duba
Wysoko u nebi sokoły krużljat'
A w bajraci, w jaru bilja zruba
Dwa kryła łeżat'.