Chodyt', bludyt' kozak po lishchyni,
Prybludyvsya na nich do divchyny:
– Oy divchyno, perenochuy mene!
Ne tak mene – konya voronoho,
Kin voronyi miscya ne prostoyit',
Moya zbruya misce ne prolezyt'.
Oy divchyno, pryimy z mene na nich!
– Oy ne pryimu, boyus' pohovoru!
– Oy ne biysya, divchyno, nichoho,
Ya shche molod ne zradyv nikoho.
Oy divchyna kozaka lyubyla,
Vona z yoho na nichku pustyla.
Oy divchyno, zbudy z mene rano,
Oy tak rano, shchob shche ne svitalo,
Shchob kozaky koney ne sidlaly,
Shchob moskali do mushtru ne staly.
Oy divchyna kozaka lyubyla,
Vona z yoho rano ne zbudyla.
Ziyshlo sonce, kozak probudyvsya,
Hlyanuv na vikonce – tyazko zazuryvsya
Oy ty, divchyno, oy ty z, moye serce,
Cherez tebe vtratyv konya i sidelce!
Oy cherez tebe, tebe nevdyachnuyu
Oy vtratyv ze ya kozac'kuyu zbruyu.