Oy na hori vohon horyt',
A v dolyni kozak lezyt'.

Porubanyi, postrelyanyi,
Kytaykoyu pokryvanyi.

Nakryv ochi osokoyu,
A nizenky kytaykoyu.

A nizenky kytaykoyu,
A ruchenky nahaykoyu.

Shcho v holovach voron kryache,
A v nizenkach konyk plache.

"Oy konyu miy voronenkyi,
Tovaryshu miy virnenkyi!

Ne plach, konyu, nado mnoyu,
Ne byi zemli pid soboyu.

Bizy, konyu, dorohoyu
Stepovoyu shyrokoyu.

Ta prybizysh pid bat'kiv dvir,
Ta vdaryshsya pid chastokil.

Yak prybizysh pid vorota,
Stukny-hryukny kolo plota.

Vyide sestra – rozhnuzdaye,
Vyide maty – rozpytaye:

"Oy konyu miy voronenkyi,
A de z miy syn molodenkyi?"

"Ne plach, maty, ne zurysya,
Ta vze tviy syn ozenyvsya:

Ta vzyav sobi panyanochku –
V chystim poli zemlyanochku..."