Oy uchora izvechora tam sluchylasya bida.
Molodaya divchynonka charuvala kozaka.

Ona yoho charuvala, klykala do chaty:
– Zaydy, zaydy, kozachenko, mayu shcho skazaty.

Yak pryishov ze vin dodomu – na stil pochylyvsya,
Shche pravoyu ruchenkoyu za serce schvatyvsya.

Pryishly yoho tovaryshchy, klychut' pohulyaty.
– Oy povirte, tovaryshchy, ne beryt' do chaty.

Vyishla yoho stara maty ta y stala kazaty:
– Oce z tobi, miy synochok, divchyna bahata.

– Oy nasho z meni bahatstvo, chvatyt' z mene kruzky.
Dayte meni sazen zemli shche y chotyry doshky.

Yoho nesut', konya vedut', kin holovku klonyt'.
Bahachova dochka chodyt', bili ruchky lomyt'.

Ne lomay, ze ty, divchyna, serednoho palca.
De ne piydesh, ta y ne naydesh takoho krasavca.