Teche richka nevelychka
Z vyshnevoho sadu.
Klyche Hitler Antonesku
Sobi na poradu.

– Porad', porad', Antonesku,
Yak ridnaya maty,
Oy chy meni voyuvaty,
Chy nazad tikaty?

– Oy ya tebe, mylyi druze,
Radzu y ne poradzu:
Tobi kazu voyuvaty,
A sam p’yaty mazu.

My z toboyu voyuvaly
Az pid Stalinhradom,
Ta y ne bachyly ochyma,
A lysh tilky zadom.

– Boday tebe, Antonesku,
Yak tak mene radysh!
Ty shche y sala ne nayivsya,
A vze p’yaty mazesh.

– Mazu, druze, sobi p’yaty
Y shtany pidtyahayu,
Bo vtrymatys' na Vkrayini
Ya dumky ne mayu.

Treba, treba, mylyi druze,
Vse pryhotuvaty,
Bo yak stane v tebe mokro,
To vazko tikaty.

Vsi moyi vinky lavrovi,
Dani v nahorodu,
Klyati kozy davno z’yily,
Popyvayut' vodu.

Tak proshchay, miy mylyi druze,
Ya budu tikaty,
Tobi radzu poskorishe
Slidom pospishaty.