Try dni pechi ne topyla, sim den chaty ne mela,
Vsya bryhada v pole vyishla, a ya spaty lyahla.

Oy pryyichav bryhadyr ta y na syvomu koni:
– Idy, idy, lankova, zaroblyaty trudodni!

Vyishla ya u pole, stala sobi skrayu,
Vsya bryhada zakrychala: malo snopiv mayu.

Oy pryyichav bryhadyr ta y do mene pomorhav,
Ya shche y kopy ne nazala – vin chotyry zapysav.

Ya spytala bryhadyra, de yoho chekaty,
A vin skazav: "Uvecheri kolo tvoyi chaty".

Oy ne vstyhla lankova z bryhadyrom staty,
Yakas' baba skazylasya, dala zinci znaty.

Oy bizyt' ze yoho zinka ta y z velykym patykom:
– Idy, idy, choloviche, vyklykaye vykonkom.

A ya v tomu vykonkomi ta y ne mozu buty,
Ya za tuyu lankovuyu ne mozu zabuty.

Oy vin chodyt' po hori, a ya po dolyni,
V noho bolyt' holova, v mene vseredyni.