A v nashoho dyad'ka, da v yoho domu

Pryspiv:
Svyatyi vechir!

V kinec' stola tam stoyav Mykola,
Pidpersya mechem pid prave pleche.
A v liviy ruchci klubochok derzav,
A z toho klubochka sloza kanula;
A z tiyi slozy Dunay rozlyavsya,
A v tim Dunayu Chrystos kupavsya;
Chrystos kupavsya, na muku zdavsya!
A Bozaya Maty po berehu chodyla,
Po berehu chodyla, Syna svoho pytala:
"Oy, Synu Bozyi, de z ty buvav,
Na svyatu kutyu de z ty vecheryav.
Na svyate Rizdvo de z ty obidav?"
– Oy, vecheryav ya da v pana dyad'ka,
Tam ya obidav, – yoho odvidav.
Buvay ze zdorov da, pane dyad'ku!
Ne sam z soboyu, z svoyeyu zenoyu,
Iz mylym Bohom, z choroshym rodom.