Америку-єм зрайзовал,
Ани цента не згаздовал,
Гей, ани цента, ани стовку,
Шикуют ня до Нев-Йовку.

У Нев-Йорку шиф рихтуют,
Што ня на ній вишикуют,
Гей, агенти шя догваряют,
Же шифкарту пре ня мают.

Як-єм пришол серед моря,
Шифкапитан на нас волал:
– Гей, хлопці, хлопці, помольте шя,
Громи биют, топиме шя.

Як-єм пришол на край моря,
Шифкапитан на нас волал:
– Гей, з Богом, з Богом, шифо стара,
Бо я іду уж до краю.

Як-єм пришол до Берлина,
Дал я собі погар вина,
Гей, погар вина червеного,
Аж ми личко зрум’яніло.

Як-єм пришол до той Праги,
Питали шя, ци-єм здравий.
– Гей, здравий, здравий, хвала Богу,
На чупасі іду дому.

Як-єм ішол през Кошиці,
Дал-єм вляти до фляшиці,
Гей, сливовиці, теркелиці
Та той нашой шарканиці.

Як-єм пришол до Пряшова,
Чекала ня сестра моя:
– Гей, витай, витай, милий брату,
Хто тобі дал на шифкарту?

Як-єм пришол до валала,
Чекала ня мати стара:
– Гей, витай, витай, челяднику,
Ти нещасний вандрівнику!