Виберайся, Ганцьо, виберай, виберай,
Што-с си заробила, то си і позберай.

Виберайся, Ганцьо, виберайся з нами,
Вшитки свої злости прилож каменями.

Я їх приложила, они ся двигают,
Який то жаль велький, як ся виберают.

Не плач, Ганцьо, не плач, най ти плаче мати,
Же юж ї не будеш хижу замітати.

Не старайся, Ганцьо, же не знаш хліб печи,
Напече ти Ванцьо дост помедже плечи.

Будеш ти, Ганичко, горенько плакати,
Як тя буде свекра з хижи виганяти.

Одріже ти хліба, як буковий листок,
Ищи ся тя звідат, ци-с го з’їла вшиток.

Не з’їла, не з’їла! Де лес го поділа?
В сіньох, за дверями, змочений слизами.