Na biłych prostyradłach
Na chołodnych poduszkach
Opiwnoczi zijszłys'
Blidi, jak smert'
Nezrjaczi tini
Prynesły z soboju witer
Łid i snih zymy w rukach
Wse wichoły meły
I szczos' neczutno szepotiły
A może ce use
Tobi prysnyłos', prywerzłos'?
A ty czekaw koły bajduże sonce
Zrobyt' pownyj obert
Ta nicz pryjszła i wse ce
Powtoryłos' znow i znow
I poczałos', i poczałos'
I poczałos', i poczałos'
I czorno-sire nebo
Zastyhaje nacze wisk
A potim pławyt'sja i krapaje
W twoji pusti wicznyci
I swit tremtyt' u dzerkali
Rozirwanyj nawpił
I wże u wikna zazyrajut'
Czyjis' poczwarni łycja
I use prychodyt' w ruch
I korczyt' w nebi czornu wis'
I ce bajduże sonce
Znowu zrobyt' pownyj obert
Szczos' nemożływo łusne
Na meżi oczej i wuch
I poczałos' i poczałos'
I poczałos' i poczałos'
I raptom wse zakljakne tycho
Jak i ne buło
I łysz wroczysto tak stojat'
Blidi, jak smert', dowkoła tini
I łed' włowymyj szepit
Nacze mucha w hołowi
Zastrjahne zadzyzczyt'
Nemow u pawutyni
A ranok pomereżyw
Wizerunkamy na skli
Bajduże sonce w sotyj raz
Zrobyło pownyj obert
I może wse tobi nasnyłos'
Może j prywerzłos'
Ta szczos' woruszyt'sja w tobi
I poczałos', i poczałos'
I poczałos'...