Sytyj! – najidajeszsja bilsze,
Dupu sażajesz u szkirjane krisło.
Żyty ne możesz w budynku,
Tisno, tobi duże tam tisno.
Tysnut' stiny, steli kwartyry,
Dychaty ważko tobi sered łjudu.
I za kermom swoho Bentley,
Ważko protysnutysja sered brudu.

Pryspiw:
Skaży meni, nu szczo tobi potribno szcze?
Spuskajsja z neba, ty ne Boh, potwora!
Dlja tych, na tebe chto czekaje u zemli,
Na smak takyj ty jak i ja – czudowyj.

Baczu protjahnuti ruky,
Ruky protjahnuti moho narodu.
Ty, ne zbahnesz c'oho, suka,
Dumajesz wse dowkoła czudowo.
Dumajesz, szczo uwołju wsi syti,
Ni, ta nasprawdi tobi napłjuwaty.
Z neba spuskajsja na zemłju,
Z derewa, tut, u zemli twoja chata.

Pryspiw