Swit zastyhaje na oczach twojich...
Mynuli dni tak choczet'sja zabuty.
Wpade krysztal, rozib’jet'sja ob lid –
Ja zabuwaju jak na c'omu switi buty...

Chotiłos' wse zrobyty, staty znow
Krasywym etałonom, zabuwszy switło.
Pirnuwszy w nicz, ja switła ne znajszow
I znow kudys' wtikaju nepomitno.

Pryspiw:
Ty ne szukaj mene –
Ja budu tam, de ty nikoły ne buła.
Ty ne szukaj mene –
Ja budu tam...

Wse załyszyłos' jak kołys' buło –
Zabuti dni chotiłos' powernuty.
Ne baczyw ja, szczo sonce ne zijszło,
Ne znaw, szczo dni tak można pryzabuty.

Jak żal, szczo ne znajdu w oczach swojich
Mynuli dni, zabuti namy.
Rozbytyj w lid krysztal oczej twojich
Zahojit' wse, a ja łyszus' bez tjamy, ałe...

Pryspiw:
Ty ne szukaj mene –
Ja budu tam, de ty nikoły ne buła.
Ty ne szukaj mene –
Ja budu tam, de ty nikoły ne budesz!