W pokori pred toboju. Na kolinach pred toboju (2)

Czomu, mam, nasz może Boh spokijno dywytys' na łjuds'ke hore?
I w czomu prowynyłys' pered nym tysjaczamy ubyti newynni łjudy?

Taka wże synu joho wolja...
Razom u pokori – dołu, dołu...

Za jaderni bomby, za wodku z krowi, za złoczyny mafiji i za smert' łjubowi
Bud' ty prokljat, ja tebe ne znaju, nazawżdy im’ja twoje zabuwaju

Ej, Boh, hljań sjuda. Ej, Boh, spustys' do nas
Ej, Boh! Ej, Boh! Ej, Boh! Ej, Boh!

W pokori pred toboju. Na kolinach pred toboju (2)