Os' ja i wernuwsja w ridnyj Żytomyr,
Byczary, ubłjudky wylizły u horod,
Dym, butyłky, pizdiłka za rohom
Ja baczu ce postijno i ce je mij Żytomyr

A dali – na robotu – pachaty do p’jaty
Z p’jaty udoma – bijky i swarky,
Naweczir tełewizor – do desjaty,
Powtorjuju wse zawtra – pislja szesty

Odnakowe żyttja kożnoho dnja,
Dumajem za babki, a za duszu nichuja,
Prostych łjudej łamaje "mjestnaja bratwa",
Bo wsi ws'oho bojat'sja i "każdyj za sjebja"

Tam, de byczary żywut' na Polowij,
Chudożniki na Michajłowskij,
Raboczi na Baranowa
I wsi buchajut' w parku Haharina

Pryspiw:
Da! W Żytomyri żywem my – nawsjehda!
Da! Żywem sobi, jak bydło, i umrem tak samo.