Je na switi rizne łycho,
Szczo do czasu sydyt' tycho
I czekaje łysz chwyłyny,
A szczo hirsze buty może,
Jak ce łycho, szczo kryj Boże,
Pryberet'sja w stat' diwczyny.
Załyszyw dawnij spokij tebe,
I skoriszym rytmom serce b’je.

Pryspiw:
Hałlo, hałlo, w diwczyni wsjake zło,
Z pryrody wże wona taka –
Spokusyt' do hricha.
Hałlo, hałlo, czy baczyw może chto,
Szczob chtos' czoło i rozum swij
Spokusi stawyw cij.
Diwczyna tilka hljane –
Ty ne swojim staw,
Wże serce bidne w’jane –
Ty propaw, propaw.
Hałlo, hałlo, sołodke teje zło,
Bez ńoho ważko żyty wże –
Wono koneczne je.

Szczo ż takoho cja diwczyna,
Szczo do neji serce łyne,
Szczo bez neji wmerty radsze,
Szczo ż takoho harni oczi,
I chymery wsi diwoczi:
Usta, nohy i tak dalsze...
Wse za nymy tużnyj pohljad jde
I skoriszym rytmom serce b’je.

Pryspiw