Swityw nam misjac' jasnyj
I zori nad stawom,
Jak ty skazała: "Łjubyj,
Nam ne odnym szljachom",

Ałe chocz pidesz w nowyj, neznanyj swit,
Tużyty zawżdy budesz
Za szczastjam dawnich lit.

Podaj ruczeńku i do serdeńka pryhorny,
Kołyszni mriji j kochannja prywerny,
Szczob promiń szczastja nikoły nam ne has,
Bo wże niszczo na switi ne rozłuczyt' nas.