U osinnij romans pozlitałysja noty,
I pryroda sama minusuje lita,
Żowte łystja spadaje na żowtomu foto,
Z ńoho dywyt'sja mama – swjata j mołoda.

Sered biłych snihiw dwi wołoszky u poli,
Dwi błakytni zori u połoni pit'my,
Ce wid materi nam załyszajet'sja pohljad,
Szczob w dytynstwo swoje powertałysja my.

Pryspiw:
Wse, szczo z namy porjad,
Zabyraje czas,
Tilky mamyn pohljad,
Zihriwaje nas.

Ty trymała łjubow na rozkrytij dołoni,
U rozbytij duszi – twoja pam’jat' żywa,
I szczoweczora znow ja naspiwuju doni,
Twoju muzyku niżnu i tepli słowa.

I koły kołyskowa łetyt' nad zemłeju,
I do neji hubamy torkajusja ja,
Znowu baczu u pohljadi doni swojeji,
Szczos' do bołju znajome, matusju moja.

Pryspiw