I zołotoji j dorohoji
Meni, szczob znały wy, ne żal
Mojeji doli mołodoji;
A inodi taka peczal
Ostupyt' duszu, aż zapłaczu.
A szcze do toho, jak pobaczu
Małoho chłopczyka w seli.
Mow odirwałos' od hiłli,
Odno-odnisińke pid tynom
Sydyt' sobi w starij rjadnyni.
Meni zdajet'sja, szczo se ja,
Szczo ce ż ta mołodist' moja.
Meni zdajet'sja, szczo nikoły
Wono ne baczytyme woli,
Swjatoji wołeńky. Szczo tak
Daremne, marne prołetjat'
Joho najkraszcziji lita,
Szczo win ne znatyme, de ditys'
Na sim szyrokim wolnim switi,
I pide w najmy, i kołys',
Szczob win ne płakaw, ne żuryws',
Szczob win de-nebud' prychyływs',
To oddadut' joho w moskali.