Oj zhorda, zpyszna, brate Iwane,
Czo sobi zhorda tak poczynajesz?
Ponad Chotynem konykom hrajesz.
Chotyns'ki każut': – To nasz pan jide!
Jeho mamka każe: – To mij syn jide!
– Po czim ty mene, mamko, piznała,
[Szczo-s mene, mamko, synom nazwała?]
– Piznała-m tebe po sywim koni,
Po sywim koni, po soroczeczci.
W tebe soroczka, jak bil, biłeńka,
Jak bil biłeńka, jak łyst toneńka.
– De wona prana? – Ta kraj Dunaju.
– Czym wona prana? – Zołotym pranyczkom,
[Zołotym pranyczkom, zełenym jabłuczkom].
– De wona kruczena? – W konja w kopytach.
– De wona suszena? – W tura na rozi.
– De wona taczana? – W ternowim domi,
W ternowim domi, na tysowim stoli.
– De wona wbyrana? – W boha za dwermy.
[Ta buwaj że zdorow, pane Iwane.]