Oy zhorda, zpyshna, brate Ivane,
Cho sobi zhorda tak pochynayesh?
Ponad Chotynem konykom hrayesh.
Chotyns'ki kazut': – To nash pan yide!
Yeho mamka kaze: – To miy syn yide!
– Po chim ty mene, mamko, piznala,
[Shcho-s mene, mamko, synom nazvala?]
– Piznala-m tebe po syvim koni,
Po syvim koni, po sorochechci.
V tebe sorochka, yak bil, bilenka,
Yak bil bilenka, yak lyst tonenka.
– De vona prana? – Ta kray Dunayu.
– Chym vona prana? – Zolotym pranychkom,
[Zolotym pranychkom, zelenym yabluchkom].
– De vona kruchena? – V konya v kopytach.
– De vona sushena? – V tura na rozi.
– De vona tachana? – V ternovim domi,
V ternovim domi, na tysovim stoli.
– De vona vbyrana? – V boha za dvermy.
[Ta buvay ze zdorov, pane Ivane.]