Koło młyna, koło brodu (2)
Pyło dwa hołuby wodu.
Napyłysja, połynuły, (2)
Kryłeczkamy strepenuły.
Kryłeczkamy strepenuły, (2)
Za kochannja spom’januły.
Hore tomu, chto łjubyt'sja, (2)
Jak deń, tak nicz wse żuryt'sja.
Iz konyka ne zlizaje, (2)
Niżok z stremen ne wyjmaje,
Powid z ruczok ne spuskaje, (2)
Do diwczyny pojiżdżaje...
Oj pryjichaw pid wikonce: (2)
– Dobryweczir, moje serce!
Oj czy ty spysz? Czy szczo robysz, (2)
Czom do mene ne howorysz?
– Jak że ż meni howoryty? (2)
Łeżyt' nełjubu bude byty.
– Oj, diwczyno moja łjuba, (2)
Widsuńsja ż ty wid nełjuba,
Widsuńsja ż ty wid nełjuba, (2)
Wb’ju nełjuba, jak hołuba.
– Oj, czy wdarysz, czy ne wdarysz, (2)
Tilko mene żyttja zbawysz!
Oj, czy włuczysz, czy ne włuczysz, (2)
Tilko mene z nym rozłuczysz!
– Oj, czy wdaru, czy ne wdaru, (2)
Taky tebe żyttja zbawłju.
Oj, czy włuczu, czy ne włuczu, (2)
Taky tebe z nym rozłuczu.
Oj, udaru ne pomału, – (2)
Pokotyt'sja aż pid ławu!