Powij, witre bujneseńkyj,
Z hłybokoho jaru.
Prybud', prybud', mij myłeńkyj,
Z dałekoho kraju.

– Jak że ż meni powijnuty,
Koły jar hłybokyj?
Jak że ż meni ta j prybuty,
Koły kraj dałekyj?

Zaswiczu ja jasnu swiczku
Ta j puszczu na riczku,
Szczoby buło myłeńkomu
Wydno na wsju niczku.

Ne pomoże, swjatyj boże,
Woskowaja swiczka,
Roziłljawsja tychyj Dunaj
Szcze j bystraja riczka.

Oj, misjacju, misjaczeńku,
Ne swity ż nikomu,
Tilko momu myłeńkomu,
Jak ide dodomu.

Oj, misjacju-perekroju,
Zajdy za komoru,
Nechaj że ja z swojim myłym
Stanu, pohoworu.