Ti, szczo zabuły dorohu w połe,
Ti spiwaty ne wmiły,
Znały nicz na im’ja,
Ałe ż ne kochały nikoho.

Wony kwity łunki dykymy psamy c'kuwały,
Pam’jat' jichnja s'ohodni ozywajet'sja poszepky,
Pam’jat' jichnja swojoho psa wypuskaje s'ohodni na kwity.

Wony wsi na odne łyce, ałe ne braty wony,
Mymo zabutoho cwyntarja majut' dorohu odnu,
U porożnij hrobnyci choczut' maty jiji za żonu.

Ałe majut' chodu powilnu,
Zaky dijdut' budut' jak witer newynni.
Budut' jak switło łed' czutni,
Budut' zemli nałeżaty
Jak ti ptachy posmerty. (6)

Ti, szczo zabuły dorohu w połe,
Ti spiwaty ne wmiły,
Znały nicz na im’ja,
Ałe ż ne kochały nikoho. (10)