I
Meni chotiłos' zawżdy dotorknutys' do zirky,
pobaczyty witer na sekundu łysz tilky.
Choczu złytys' z wodoju i widczuty cju syłu,
w ruky połum’ja wzjaty i powiryty w dywo.
Meni chotiłos' zawżdy potonuty u frazach,
szczo howorjat' nawkoło usi łjudy odrazu.
Obijnjaty bezmeżnist' i w duszi widczuwaty,
szczo u doli szcze je, czym by nas zdywuwaty.

Pryspiw:
Nemożływe-możływo,
Zaboronene-można,
Ce żyttja nazawżdy nam,
Joho chwyłyna kożna.
Ce żyttja nazawżdy,
Ce żyttja nawiky,
Ce żyttja je żyttja –
Perenarodżennja.

II
Meni chotiłos' zawżdy rozdiłytys' na dwoje,
szczob wstyhaty usjudy j buty zawżdy soboju.
Howoryty, szczo chocze, poczuttja ne chowaty,
dobri myti żyttja kilka raz prożywaty.
Meni chotiłos' zawżdy politaty u nebi,
jak litaje whori preczudowyj toj łebid'.
I nasnyłos' meni, szczo ja janhoł kryłatyj,
narodyłas' ja znowu ta wmiju litaty.

Pryspiw