Żyttja łjuds'ke z rikoju poriwnjaty:
To płysty treba, a to wbrid ity.
Jak ważko druha u czużim wpiznaty.
Szcze ważcze prawdu w switi widnajty.

W nasz wik chytkyj, de prawljat' bałamuty,
Neprosto chrest żyttjewyj pronesty
Zumij u cij szczodennij kałamuti
Łjuds'ke jestwo u sobi zberehty.

Zumij sobi i inszym dokazaty
Szczo wyszcze ty rozbratu i brechni.
Bo wiczni je u łjudstwa błahodati
Dobro j łjubow – likujuczi wohni.

Jak dolja zwerne wid twoho porohu,
Ty ne kljany jiji i ne tuży:
U neji takoż je swoja doroha,
Ty doli prosto trochy pomoży.