Zajmus' wid szczastja u twojich obijmach,
Rozpławłjus', jak swicza, w twojich rukach.
Ochopyt' duszu połum’ja nadiji,
Dopoky płomiń sercja ne zaczach.
Łetjat' ciłunky – iskry małynowi,
Wusta szepoczut' prystrasni słowa,
Horyt' dusza u połum’ji łjubowi,
Zhoraje-woskresaje, bo żywa.

Pryspiw:
Ciłuj mene iz weczora do rannja,
Łjuby mene i zhaduj kożnu myt'.
Horjat' dwa sercja w połum’ji kochannja,
Ałe łjubow nikoły ne zhoryt'.

Ja ne bojus' ni popełu strażdannja,
Ni peresudiw, ni pekelnych muk.
Jaka riznycja – wpersze, czy w ostannje,
Prominczyk szczastja padaje do ruk?
Złowy joho, zatrymaj u dołonjach,
Czy pryhorny, czy prosto posmichnys'.
Horjat' dwi swiczky w chmarach małynowych...
To naszi ruky w nebesach spłełys'.

Pryspiw