Jak w barwystomu winoczku,
Krywyj Rih, tebe ja baczu
U kwitnewomu sadoczku
Na twojij weselij daczi.
Koło riczky biłym cwitom
Do wody wona schyłyłas',
Na swoju czariwnu wrodu,
Nacze diwka, zadywyłas'.

Pryspiw:
Oj ty ż, moja łjuba,
Ty moja Weseła Dacza!
Ty moja szczasływa dolja
I moja weseła wdacza!
Chlibo-sało-horiłczana,
Jabłunewo-sołow’jina,
Storona moja wysznewa,
Szczyroserdna Ukrajina!

Prostjahnu do soncja ruky,
Czystoty joho nap’jusja
I do Boha, jak do bat'ka,
U mołytwi pryhornusja.
Stanu bosymy nohamy
Na swjati twoji dołoni,
Pokłonjus' Zemli, jak mami,
Szczo pryhriłas' na osonni.

Pryspiw

Witerec' z Karaczuniw
Cwitom Zemłju obsypaje
I tjulpany pid chatamy
Niżnym podychom hojdaje.
Ne łetjat' u wułyk bdżoły,
Chocz dawno pora jim spaty, –
Budu ja jim z sołowejkom
Ciłu nicz pisni spiwaty.